De tentoonstelling van zomer 2014 was gewijd aan de eerste twee sprookjes die Couperus heeft geschreven: Psyche en Fidessa (1898 en 1899).
Het schrijven van sprookjes was rond 1900 een ware rage. Dit kan verklaard worden vanuit het laat-negentiende eeuwse gedachtengoed.
Het was een tijd waarin het onvoorwaardelijk geloof in de vooruitgang der wetenschap begon te wankelen. Men was van mening dat de wetenschap ‘het mysterie der dingen’ toch niet op kon lossen, omdat dit zich aan de waarneming onttrok. Het schrijven van sprookjes was de geëigende manier om dergelijke materie aan bod te kunnen laten komen zonder dat iemand daar aanstoot aan kon nemen.
Buitengewoon populair was eind negentiende eeuw het verhaal van ‘Amor en Psyche’, oorspronkelijk afkomstig uit Apuleius De gouden ezel (2de eeuw). Er verschenen vele vertalingen van, en het inspireerde veel kunstenaars. In Nederland maakte Pier Pander een beeld van Psyche, K.P.C. de Bazel en Van de Wall Perné illustreerden het verhaal, en Louis Couperus publiceerde in 1898 zijn novelle Psyche. Een jaar later verscheen Fidessa.
Voor Couperus' beide sprookjes is een reeks illustraties gemaakt door beeldend kunstenaar Bernard Reith (1894-1974). De tekeningen voor Psyche zijn in 1927 gepubliceerd, die voor Fidessa nooit. De expositie toont een selectie van de tekeningen voor Psyche, die zelden of nooit eerder zijn tentoongesteld. De thema's worden in de contekst gezet van het werk van Couperus en van het denken rond 1900.