Een dubbeltentoonstelling, samen met Museum Mesdag, over de nu vergeten, maar destijds zeer bekende schilder die ook Couperus portretteerde. Antoon van Welie (1866-1956) maakte rond 1900 vooral in het buitenland furore als portretschilder van de elite. Hij schilderde bijvoorbeeld de pausen Pius X, Benedictus XV en Pius XI, diverse generaals uit de Boerenoorlog, de actrice Sarah Bernhard, de danseres Isadora Duncan, enzovoorts.

In Nederland portretteerde hij prins Hendrik, prinses Juliana en prins Bernhard en kunstenaars zoals Willem Kloos, Marcellus Emants, Eduard Verkade, en natuurlijk Louis Couperus. Het bekende portret van de auteur uit 1916, dat helaas verloren is gegaan, was de aanleiding tot de organisatie van deze dubbeltentoonstelling. In de tweede helft van zijn lange leven raakte Van Welie in de vergetelheid. Het was de eerste keer sinds de dood van de schilder dat zijn werk weer op grote schaal te zien was.

Het Louis Couperus Museum toonde portretten van tijdgenoten die Couperus ook had gekend. In Museum Mesdag was Van Welie’s symbolistisch werk te zien. De tentoonstelling werd samengesteld door de kunsthistorica Maureen van Wezendonk.