Deze najaarstentoonstelling in het Louis Couperus Museum had als onderwerp een vergelijking tussen de romans Anna Karenina (van Leo Tolstoy), Emma Bovary (van Gustave Flaubert) en Eline Vere (van Louis Couperus). Een spannend onderwerp! Het was een vergelijking, op literair, sociaal cultureel en historisch gebied.

Overeenkomsten

Wat hebben de drie dames zoal gemeen? Allereerst een grote behoefte aan liefde. Anna is de grote romantica van het drietal. Zij valt als een blok voor de knappe officier Wronsky en zet daarvoor haar hele bestaan op het spel, en dat van hem – met het tragische einde vandien. Emma is verliefd op de liefde en zoekt haar heil bij minnaars; haar man gaat eraan onderdoor en zij uiteindelijk ook. Eline zegt letterlijk dat zij zo’n behoefte heeft aan warmte en liefde, maar zij krijgt het nooit. In die zin is zij misschien wel de meest treurige van alle drie de heldinnen. Haar Otto vindt echter het geluk bij een ander

Corsetten en vergif

De tentoonstelling liet beelden zien van het leven van soortgelijke vrouwen in de negentiende eeuw: in schilderijen, prenten en mode. Om aan te geven dat het hebben van een minnaar niet eenvoudig kan zijn geweest in de tijd dat vrouwen strakke korsetten droegen was de staande vitrine gevuld met damesondergoed van rond 1880. Een vitrine met historische potten en flessen ‘vergif’ uit de Haagse Hofstadapotheek – de enige Jugendstilapotheek in de Residentie – verwees naar het feit dat alle drie de genoemde personages aan de drugs waren: Anna en Eline namen morfine om te kunnen slapen, Emma kwam aan haar tragisch einde door een overdosis arsenicum. Anna wierp zich voor de trein. Een fragment van de film Anna Karenina met Greta Garbo in de hoofdrol (1935) was te zien in de tuinkamer van het museum.

De expositie was gebaseerd op de afstudeerscriptie van Nienke Timmers. Zij werd samengesteld door Nienke Timmers, Caroline de Westenholz en Leo van den Akker.

De tentoonstelling werd mede mogelijk gemaakt dankzij financiële bijdragen van Fonds 1818 en het Prins Bernhard Cultuurfonds.